Sinds kort horen we de nachtegaal hier elke avond en nacht. Verborgen in het donker, tussen de bomen. Je ziet hem niet. Maar zijn lied raakt. Diep.
Gisteravond bracht zijn zang me terug naar mijn kindertijd. Naar het sprookje van de Chinese Nachtegaal, dat ik eindeloos draaide op mijn oude platenspeler. In dat verhaal kiest een keizer eerst voor een kunstvogel — prachtig, voorspelbaar, perfect.
Maar het echte leven laat zich niet vangen.
Pas als de kunstvogel kapotgaat en de keizer ziek wordt, verschijnt de echte nachtegaal. Zijn lied geneest. Maar hij zingt alleen als hij dat zélf wil: vrij, niet op commando.
En precies daar zit zijn kracht: Niet in techniek. Niet in perfectie. Maar in echtheid. In vrijheid. In wat klopt vanbinnen.
Dat is ook wat ik vrouwen gun: Ruimte om jouw eigen stem weer te horen. Niet hoe het moet. Maar hoe het voelt. Niet perfect. Wel echt.
Ik doe retreats en workshops voor vrouwen in kleine groepjes van maximaal 3 personen, of zelfs 1-op-1. Precies om daaraan te werken. Kom je ook? Neem contact op!
Meer verhalen over natuur en innerlijke ruimte? Lees ook: Wat is Saúde.
De nachtegaal laat zich niet zien. Maar als hij zingt, weet je dat hij er is. En dat is genoeg.
